Fora de programa

XL MITCFC

Montagem

Alguén dicía que facerse adulta era recoñecer que nunca máis pasaría un día sen ter a sensación de que todo se estaba escapando das nosas mans, de que mantemos o equilibrio adiando esferas a lugares de equilibrio condenado ao fracaso mentres termamos do que temos máis preto. Que non paramos endexamais. Que non temos tantas mans para tantos atafegos. Que a romaría rematou co día pero aquí, as que quedamos a recoller e fregar, temos aínda unha cantidade de louza por lavar inconmensurable e cando rematamos o labor, aínda chega outro balde coas copas do licor e os minúsculos pratos de postre onde se presionou coa xema dos dedos contra o azucre que perderon as derradeiras rosquillas da cesta da mamá.

XL MITCFC

In Petto

In Petto fala no idioma de Mr D, nese silencio caótico e denso que tentamos comprender e que se desprega diante nosa a través da xestualidade e da utilización do prompt obxectual para conseguir a comunicación. É un teatro sen palabras repleto de significado, desde os curiosos sons semellantes a eses gritos emitidos polas ghavotas que teñen un aquel con risos agudos que profire un deles, aquel que podería ser o pallaso listo, pero que deseguida vemos que non segue a construcción clásica do personaxe e así ambos van intercambiando os roles clásicos e os abraios dunha proposta lixeiramente relacionada cos soñadores do steampunk e os escenarios dunha europa victoriana idealizada, algo semellante ao imaxinario que poboa as mentes dos deseñadores de Carnivale Row ou o Castelo de Falkenstein.

XL MITCFC

A MESA

A Mesa acontece nas táboas da escena coa habelencia precisa para que as espectadoras non perdamos o fío e viaxemos decotío desde a butaca ate lugares dentro da memoria acompañadas polas voces máis potentes do elenco que danza no escenario un enredo metaliterario no que semellan ser conscientes da súa natureza de personaxes sen por iso renunciar á súa propia autonomía e carácter.

XL MITCFC

Contracciones

Na distopía proposta na obra recoñecemos trazas da nosa realidade, feridas máis ou menos profundas, hipérboles que poderían ligarse con certas novas, con accidentes laborais, coa esixencia real pero emboscada polo medo a “non ser a traballadora do mes” en que establecemos que un traballo non é un proxecto de vida nin un motivo xustificable para a dependencia de ansiolíticos. 

XL MITCFC

Malditas plumas

As plumas pouco pesan. Pero cando son moitas, como as pequenas feridas, tórnanse unha carga insoportable, poderian chegar a exercer tal presión sobre nós que nos inmobilizasen por completo. Hai unha carreira suicida detrás dos sorrisos perfetos de carmín e brillo que dunha vez foron froito de inocencia e tenrura. Hai unha verdade universal que aínda fascinado coa combinación perfecta entre luces e harmonía escenográfica da obra Mr Dumpty recoñece: as plumas fican ingrávidas pero as tetas non, por iso todas deberíamos, coma Sol Picó, desexar se Marlene Dietrich, porque os traxes de chaleco séntanos estupendamente e carecen de pluma.

XL MITCFC

O navegante

O navegante é a visión dun neno da realidade que foi a sala NASA, o proxecto NASA, a vida NASA. Nas palabras de Tristán, seu autor, que viviu a súa infancia entre as realidades deste grandísimo proxecto de investigación, vivencias e creación cultural sito en Compostela.

XL MITCFC

EL AVARO DE MOLIÉRE

Os casamentos sen amor, o amor sen cartos, a xuventude en contraposición coa usura. A comedia no seu labor titánico de traer unha historia do pasado, cos traxes dun pasado imaxinario, case propio dun mundo de marionetas para adultos con brillantes coloretes redondos e certos ataques orquestítico e unha perpetua banda sonora que podería escoller Kusturica.

XL MITCFC

ENTREGA EN MAN

In your face. Así é como teñen denominado o tipo de teatro creado por Martin McDonagh. Na túa cara, na túa puta cara. O teatro inglés (incluso o teatro que ten parte de londinense e gran parte de irlandés) pode soltar este tipo de verdades coma puños porque levan unha longa traxectoria de reivindicacións e de poñer os pés nas táboas e berrar, e poñer os pés nas rúas e berrar, e de ter levado hostias por cada un dos berros. In your face. Así en McDonagh coma en Dunbar.

1 2
Norma para cookiesEstá páxina utiliza cookies e outras tecnoloxías para que poidamos mellorar a súa experiencia no noso sitio: Máis información.