Contracciones
Na distopía proposta na obra recoñecemos trazas da nosa realidade, feridas máis ou menos profundas, hipérboles que poderían ligarse con certas novas, con accidentes laborais, coa esixencia real pero emboscada polo medo a “non ser a traballadora do mes” en que establecemos que un traballo non é un proxecto de vida nin un motivo xustificable para a dependencia de ansiolíticos.